Bij dit toffe evenement draait alles om de opvoeding van kinderen. Samen met Maaike van der Haar van Mizzemos kinderliedjes mag ik de dag openen met liedjes en gedichten Verder kijk ik gewoon erg naar de lezingen uit én verheug ik me op nieuwe ontmoetingen!

Samen met mijn oudste zoon, sleep ik een oude matras naar mijn auto. Mijn man ziet enkel een oude matras die naar de stort moet, maar mijn zoon en ik zien onzichtbare moleculen , maar die zich tijdens ons gesjor aan het logge ding, los lijken te maken van het object en ons omringen Ik zie de berichtjes van onze dochters. Ik zou ieder dwarrelend spoor opzuigen, ieder beeld van mijn op hol geslagen brein zou me overspoelen

Twee van onze vier kinderen hebben de overstap gemaakt van drie HAVO/VWO naar MBO4 en onze derde staat Dus bij deze: NA 3 HAVO MAG JE (mits je een overgangsbewijs hebt naar 4 Havo) NAAR MBO 4. Als je tijdens de gymles ongesteld bent en naar de wc gaat om te verschonen, loop je het risico een onvoldoende Wat als deze scholier zich eerder verantwoordelijk zou voelen voor zijn eigen ontwikkeling? Kleuters zijn namelijk van nature al ontzettend leergierig en ondernemend en willen alles vooral “zélluf

Dan juicht mijn hart en verwonder ik me over hun reflexen die zich aan mij openbaren...  Als de droom klaar is, word ik meestal wakker en is het ochtend en de baby weg. Ondankbaar!  Ondankbaar naar mijn kinderen, die zo heerlijk wonderbaarlijk zijn! Ondankbaar naar ouders die onvruchtbaar zijn!  Ondankbaar naar ouders met ziekte of dood! Dan durf ik die deksel helemáál niet meer te openen, uit angst dat er per ongeluk iets uit glipt.

Het daaropvolgende ochtendritueel -doorgaans rumoerig- verliep onnatuurlijk stil. Vandaag zouden we afscheid nemen van oma, de moeder van mijn man. De door alzheimer geteisterde geest van mijn schoonmoeder onderstreepte onze onsamenhangende relatie Kort daarna overleed ze. Ongeluk komt nooit alleen, dus had het meedogenloos nog een keer aan onze voordeur geklopt.

Iedere andere nacht zou het me ontgaan zijn, want onze slaapkamer grenst niet aan de hare. Dat wist mijn dochter niet, dus ze had zich onbespied en ongehoord gevoeld.  Ik glipte uit bed en opende voorzichtig haar deur. Maar zelfs nu -ondanks je vader, waarvan ik hou en ondanks jullie vier, waar ik dol op ben- voel ook Want, ook ik, zal ooit toch écht “ all by myself ” zijn.

Onze oudste krijgt zijn diploma. Óók wanneer de stof niet interessant was. Ik sla mijn koffie in de ochtend haastig achterover, want ik moet opschieten. Of zal hij over vier jaar zijn diploma in ontvangst nemen en net als zijn oudere broer weer iets anders Interesses en passie, onderbuik-angst en het lef hebben om te springen, je onderwerpen aan een schoolsysteem

Het lijkt een beetje op omgekeerde hoogtevrees. Dat mooie kind, dat ooit met een lichtflits van fluorescerende moleculen in mijn buik ontstond en veertien jaar later naast mij staat en net zo overspoeld wordt, als ik. Dan is het ergens wel fijn… dan voelt het als een golf die je overspoelt, maar ook een beetje optilt Dat lijkt soms onnatuurlijk en toch… op het moment dat de golf me optilt en ik een beetje duizelig word

“Wat zegt Ú” “Oh sorry, wat zegt ú?” “Welk vak heb je gemist?” Ze blijken namelijk pubers te zijn, óf nodig opgevoed te moeten worden en als je pech hebt: een combinatie En ondertussen vergeten wij dat dit gedrag, in minder ontwikkelde landen, nauwelijks bestaat. Nou, dat vonden ze een grote opluchting. Waarin het per klas, buurman, generatie, bibliotheekpersoneel, ooms, tantes, cultuur en ja, ook ouders

Al weken loeit het ongenadig en verschroeit het wat ik zou willen, maar wat niet is. Ik kijk het zachte snoetje van mijn dochter aan en haar ogen zijn verbaasd en oprecht tegelijkertijd. In hoeverre geven wij onze jongeren een eerlijke keuze, vrij van status, beloning of oordeel? Zijn ogen stralen. onderwijs.

En tweeënveertig jaar ben ik al in haar leven, maar deze vraag overviel me compleet. zei een van onze zoons dit en ik denk dat het klopt. Soms vanwege ontmoediging of gebrek aan acceptatie. Dat kan heel ongevoelig overkomen en dat doen soms pijn, ook al wéét ik dat ze er niks aan kan doen, Ze volgt gewoon elke impuls die in haar opkomt, maar nu bevond ze zich duidelijk op onbekend terrein.

Mijn zus uitte haar gebruikelijke vreugdekreten en ik zag mensen verbaasd omkijken. anders meer dat haar paste, dus ik was opgelucht dat ze een schone broek aan kon doen. , verrukt om zoveel ondeugd wees ze me bestraffend aan.  Ik grinnikte. je weer even jong en onbezonnen voelt, super welkom. Vaart zit overal in… En het houdt je stuur recht.