Dat kan in overleg en is natuurlijk ook afhankelijk van de tijd, maar hieronder heb ik een voorbeeld Erg interessant thema om met kinderen te bespreken, want juist deze eerlijke mensjes voelen veel zaken broertje of zusje de schuld, van iets wat je zelf hebt gedaan", vond ik hilarisch. ;-) Vervolgens was er tijd oudste zoon, vormgever en van richting geswitcht, maar ex student in het onderwijs) sloten we af met een tekensessie

Bij dit toffe evenement draait alles om de opvoeding van kinderen.

Filter Uitgerekend vandaag lijkt er geen filter te zijn tussen mij en de wereld. In de auto controleer ik mijn iPhone, terwijl mijn man naar de milieustraat rijdt. Ze zijn alleen thuis en organiseren een hightea voor mijn moeder en een tante. Trots en glanzend zijn hun selfies. Het liefst zou ik nu thuis zijn, aan tafel zitten met mijn vruchtbare buik.

En ik denk dat het nóg moeilijker is als de taken op die planning voor jou worden bepaald of niet bij Twee van onze vier kinderen hebben de overstap gemaakt van drie HAVO/VWO naar MBO4 en onze derde staat Studenten kunnen dus blijkbaar niet plannen, maar het verschil in benadering tussen middelbare scholieren Zet een zestienjarige op een middelbare school en als hij twee minuten te laat komt, moet hij zich de Soms komen beide groepen weer samen, en het verschil tussen Havisten en MBO’ers die samen op een HBO

Tijdens een van haar heldere momenten, keek ze me ineens recht aan. Twee dagen na de uitvaart belde ik mijn eigen moeder. Na negentien jaar trouwe dienst was het op. Het karton, vochtig geworden, boog makkelijk en ik vouwde de flappen open en tilde het tweede deksel Gerustgesteld bedekte ik haar doos voor de tweede keer met aarde.

Misschien omdat ik verdriet had, maar meestal als ik verdriet heb, schrijf ik juíst een tekst of een Na de droom, loop ik de trap af en ben ik stil. Dus ik veroordeel mezelf en ben streng, want ik heb al zo veel en tóch blijft het knagen, en die tweestrijd Totdat mijn man vraagt.  Totdat mijn zusje vraagt.  Totdat mijn vriendin vraagt.  Waarop mijn tranen vloeien, zoals ze dat kunnen doen, wanneer je je veilig voelt.

Ik krijg het gemis, dat ik zelf geen diploma heb, niet helemaal weggedrukt en tegelijkertijd klapt mijn hart uit elkaar van trots. Trots veeg ik met mijn vingers over de letters. D.I.P.L.O.M.A.  Het staat er echt. Het is avond. Dan ineens, tijdens een vakantie, pikt hij mijn moestuin in. Mijn eigen verleden ritst er tegelijkertijd scherp spiegelend, en toch zacht troostend, doorheen.

Zong ze terwijl ze sliep? Was ze aan het slaapzingen?  Maar zo af en toe even lekker meegaan in een emo-bui, is heerlijk hoor. Soms vindt hij dat ik teveel voor de kinderen klaar sta. Maar ik ga het niet minderen: deze tijd. Dus werk ik me een slag in de rondte en zuig ik álle tijd, die me nog met hun rest, ten volle op.

Heel de dag zitten ze tússen pubers en die rollen met hun ogen en hebben nergens zin in. Naar de ene leerkracht wordt vrolijk: “Hé Van Kempen” geroepen, en die groet joviaal en lachend terug Waarin het per klas, buurman, generatie, bibliotheekpersoneel, ooms, tantes, cultuur en ja, ook ouders , wisselt of ze tussen óf boven jongeren staan. Ze wist niet dat ze vervolgens probeerde te bemiddelen, tussen het huilende meisje en een groep boze

Mijn leven telt tweeënveertig lentes en nog steeds verslind ik artikelen alsof ik ondervoed ben. Tijdens de vakantie neem ik hem mee naar de tuin en hij vrolijkt op. Dat versterkt soms mijn twijfel. Terwijl ik dit typ, komt mijn zoon uit school. Tegenwoordig slijpt hij mijn tuinspade en we staan samen verlekkerd te kijken naar mooi gereedschap.

We liepen terug, door het rulle zand naar de bosrand, maar haar woorden lieten me niet los, omdat ik Dat gevoel, dat je kan overvallen, wanneer je onder een hoog gebouw staat en de top wilt zien en dus Een cadeau dat mijn dochter nog niet ten volle begrijpt en dat ik zelf ook nog niet ten volle begrijp

Het ging; met het toenemen van snelheid, kreeg ik gelukkig ook wat meer balans.  De kinderen zullen niet zo lang meer thuis wonen… hoe lang zullen ze er nog zijn?  Weemoedig denk ik af en toe terug aan de heerlijke bubbel van hun zevende tot hun twaalfde jaar. , kaatste ik terug.  Af en toe is de vracht best zwaar, dan wordt mijn stuur wiebelig.