Gelukkig weet Haai zijn vriend te bereiken en samen bedenken ze een creatieve oplossing.

Voorrondes Nationale Voorleeswedstrijd Kinderen én boeken, hoe tof is die combinatie! Wat mij betreft verdienden ze allemaal een medaille, maar er kon er maar één de winnaar zijn.

Ontroerende versjes rond uiteenlopende thema’s zoals broertjes en zusjes, evenwicht, geboorte, bedtijd

Los van wat de workshops en voorleessessies die ik zelf verzorg, werk ik graag samen met Annemieke Boom Deze leerkracht, kindercoach én actrice is op dit moment volop bezig met de voorbereidingen om "Ferm" theater te maken en dit ook aan scholen aan te kunnen bieden.

Maar Ferm gaat over emoties, het bewust worden hiervan, wat voor gedrag er soms uit voort kan vloeien Erg interessant thema om met kinderen te bespreken, want juist deze eerlijke mensjes voelen veel zaken meestal wel de aandacht ;-) De enthousiaste eerlijke deelname op de vraag: "Geef jij wel eens een broertje iets wat je zelf hebt gedaan", vond ik hilarisch. ;-) Vervolgens was er tijd voor oefeningen om het bewustzijn

Al het afval, bijeen verzameld op de de kleine betegelde plaats, is oorverdovend hard aanwezig. Wij zien beelden, ons brein slaat makkelijk op hol. Leven, gretige kans op leven in mijn buik, breek mijn filter niet af, niet vandaag, niet nu ik het zo Ze sturen me een foto van een bord. Mijzelf beschermen wanneer alles ongenadig hard binnenkomt, lukt me niet altijd.

daar meer aandacht aan besteden.  Voordat ik verder ga, wil ik benadrukken dat deze mogelijkheid bestaat, omdat veel ouders en zelfs leerkrachten met HBO is vaak nog beter ook. Studenten kunnen dus blijkbaar niet plannen, maar het verschil in benadering tussen middelbare scholieren belanden, wordt dan zichtbaar.

Twee dagen na de uitvaart belde ik mijn eigen moeder. We hadden onze geliefde poes naar de dierenarts moeten brengen. Nooit ben ik bang geweest voor de dood en nu was ik het ook niet.  “Ze lijkt op een beeld uit madame Tussauds, mam”, had mijn dochter gezegd.  Gerustgesteld bedekte ik haar doos voor de tweede keer met aarde.

Alleen “All by myself…. Don't wanna be… Aááállll  byyyyyy myyyyysélf.” Ik schoot overeind. Ik glipte uit bed en opende voorzichtig haar deur. beschaamd langs me heen.  En dat voel je af en toe: dat je dus ook gewoon een mens bent, dat op zichzelf staand, bestaat. Het waren geen grote dingen, maar blijkbaar groot genoeg, om je om één uur ’s nachts “ all by myself

Mijn zoon bleef. Ik loop de kamer van mijn dochter binnen. “Wat een bijzondere verhalen hè mama?”  De game computer blijft na al die jaren…. uit. “Ik wil buiten zijn, mam… dit is waar ik blij van word, dit is wat ik wil.” “Dan gaan we dit doen.”

Het lijkt een beetje op omgekeerde hoogtevrees. en daarna weer op mijn voeten beland, voelt het ineens zó logisch. Een cadeau dat mijn dochter nog niet ten volle begrijpt en dat ik zelf ook nog niet ten volle begrijp , maar de rust, die de golf brengt, voelt zó stil, ruim en vrij! Wat dat voor jou kan betekenen? Ja mama…. JA!… Het is zó stil en ruim hier…-

“Oh… eh… nou, van mevrouw Meeuwese moest ik dus…” Bovenstaand brutaal kind is mijn dochter. Waarin het per klas, buurman, generatie, bibliotheekpersoneel, ooms, tantes, cultuur en ja, ook ouders , wisselt of ze tussen óf boven jongeren staan. Ze wist niet dat ze vervolgens probeerde te bemiddelen, tussen het huilende meisje en een groep boze meiden, en daarom bij haar bleef.