Los van wat de workshops en voorleessessies die ik zelf verzorg, werk ik graag samen met Annemieke Boom Deze leerkracht, kindercoach én actrice is op dit moment volop bezig met de voorbereidingen om "Ferm"

Dat kan in overleg en is natuurlijk ook afhankelijk van de tijd, maar hieronder heb ik een voorbeeld Het voorlezen: Nou pakt het schelden van Ferm met zijn "aardappelappelflap" ook meestal wel de aandacht (onze oudste zoon, vormgever en van richting geswitcht, maar ex student in het onderwijs) sloten we af het was heerlijk; ik hou gewoon echt heel veel van de oprechtheid en de directe feedback en van hun aandachtige snoetjes wanneer je de aandacht te pakken hebt!

Al het afval, bijeen verzameld op de de kleine betegelde plaats, is oorverdovend hard aanwezig. Ieder voorwerp raakt me meer dan de som, die zich vermomt als een anonieme bult afval die naar de milieustraat Naast het couvert ligt uitnodigend een aardbei gerangschikt. De aardbei is een sieraad op zichzelf. Met de tientallen vuilniszakken en de vieze matras achter mijn autostoel, kijk ik naar de wellustige, ben, af.

Studenten kunnen niet plannen, klaagt de vervolgopleiding, en dus moeten middelbare scholen daar meer aandacht scholieren kunnen niet plannen, klaagt de middelbare school, en dus moeten de basisscholen daar meer aandacht Wanneer de aantekeningen niet in een apart schrift staan (omdat je een schrift voor meerdere vakken dacht die een MBO achter de rug hebben. Zou hij school dan anders ervaren?

Ons huis is te klein, individuele aandacht is belangrijk en een auto waarin iedereen past ook, dus het De fronsjes, de gaapjes, de lachjes: puur en onbewust, omdat een baby alleen maar ís en niet wil zijn Na de droom, loop ik de trap af en ben ik stil. Dus nu schrijf ik weer, want schrijven is delen en delen kan alleen als het van jezelf mag. Dan durf ik die deksel helemáál niet meer te openen, uit angst dat er per ongeluk iets uit glipt.

Ik weet dat het hem weinig doet, want hij heeft zijn pijlen alweer op een ander doel gericht. Het is avond. Ik loop de kamer van mijn dochter binnen. Drie jaar zat hij achter zijn game computer en drie jaar vroeg ik me af of de havo wel bij hem paste. te botsen én naadloos aaneen te rijgen, afhankelijk van het kind en het moment. Ik weet daarom soms maar amper, wat voor advies ik zou moeten geven, als het om loopbanen en opleidingen

“Wiskunde, maar Van Kempen weet er van, alleen ik moest van Meeuwese even hier…” “Niet zo brutaal! slachtoffer lange monologen over Minecraft af. Dat vraagt moed en oefening, maar nog voordat dit tot wasdom komt, gebeurt er vaak iets anders. Hierdoor vergeten wij dus heel die puberteit, maar op school ligt dat anders. De ene leerkracht wil met “jij” en “Dirk” worden aangesproken, maar de ander vindt dat pubers vooral,

Mijn leven telt tweeënveertig lentes en nog steeds verslind ik artikelen alsof ik ondervoed ben. Anders word je een voortijdige schoolverlater. Hoe goed snap ik hun wil om autonoom hun interesses te mogen volgen. Maar hij heeft een andere ambitie: de allerbeste groenkenner worden. Is dat een mindere ambitie? We voelen wat voor textuur de aarde heeft: los en vol met organisch materiaal.

“Dat komt omdat het veel moois is,” antwoordde ik. Wie met aandacht kijkt, ziet meer, zeggen ze. Maar eigenlijk klopt dat niet. Dan kijk ik per ongeluk met aandacht in een afgrond, maar dat kan ik dan beter niet doen, want dan word Maar wat als je dezelfde ervaring kunt voelen, zónder angst? Wie met aandacht kijkt, voelt meer en als je daar niet angstig van wordt, is het een cadeau.

Door haar autisme leeft ze zo in haar eigen wereld dat mijn vroegste herinneringen niet anders zijn, Tegenwoordig is alles anders. En ja, af en toe hou ik mezelf inderdaad tegen. Soms vanwege ontmoediging of gebrek aan acceptatie. afwezig. centimeter afstand.

Mijn zus zat te schateren achterop mijn bagagedrager. Eenmaal thuis stortte ik me op allerhande zaken, ik liep achter én wilde vooruit werken, wat een onhandige anders meer dat haar paste, dus ik was opgelucht dat ze een schone broek aan kon doen. Als ze achter op mijn fiets zit, zal ik haar altijd (“Voetjes wijd!”) Af en toe is de vracht best zwaar, dan wordt mijn stuur wiebelig.