Mizzemos is een koosnaampje van Maaike van der Haar. Haar vader noemde haar vroeger zo. Onder deze naam publiceert Maaike liedjes, (luister)verhalen en korte voorstellingen voor kinderen.

Ferm, die waarin Haai een tijdbom maakt Haai is Ferm kwijt en haalt alles uit de kast om contact met hem te krijgen, maar dat valt nog niet mee.

Voorrondes Nationale Voorleeswedstrijd Kinderen én boeken, hoe tof is die combinatie! Ooit zaten mijn eigen kinderen op zo'n mooie grote fauteuil en nu stonden er al heel wat opgetogen, enthousiaste , zenuwachtige toetjes klaar om hun voorleeskunsten te mogen laten horen.

Lentezoet, de tweede bundel Een stevig, hardcover kwaliteitsboek, met daarin 50 herkenbare en ontroerende gedichtjes en 5 korte verhalen.

Bij dit toffe evenement draait alles om de opvoeding van kinderen. Samen met Maaike van der Haar van Mizzemos kinderliedjes mag ik de dag openen met liedjes en gedichten Verder kijk ik gewoon erg naar de lezingen uit én verheug ik me op nieuwe ontmoetingen!

Al het afval, bijeen verzameld op de de kleine betegelde plaats, is oorverdovend hard aanwezig. zeil, een kapotte lampenkap, het afgebroken kledinghangertje... het zorgt ervoor dat de moed in mijn , we zien het allemaal en de enige manier om die klote matras in onze wagen gepropt te krijgen is door Heel anders dan die smakeloze, waterige kweekvruchten, die zo tegen kunnen vallen. We komen aan bij de milieustraat en mijn man en ik werken het afval snel en efficiënt weg.

Plannen Studenten kunnen niet plannen, klaagt de vervolgopleiding, en dus moeten middelbare scholen daar Middelbare scholieren kunnen niet plannen, klaagt de middelbare school, en dus moeten de basisscholen Kinderen kunnen niet plannen, horen de basisscholen, en dus worden kleuters getraind in het invullen , dat ze “wíllen” en daarom kijken we naar onze kleuters.  En die kleuters zelf? Die hebben “willen” tot kunst verheven.

Afscheid Ik vroeg de kinderen zich klaar te maken. Kort daarna overleed ze. Ongeluk komt nooit alleen, dus had het meedogenloos nog een keer aan onze voordeur geklopt. Dat ze na een kwartier ineens naar adem hapt, met van die grote verschrikte kattenogen en dat ze er dan Ze had mooi aangekleed in haar kist gelegen, ik had haar sjiekste kleren bij elkaar gezocht.

Ik had verdriet omdat ik 37 ben, vier kinderen heb en mijn lijf nog zo graag zou willen dragen. Als de droom klaar is, word ik meestal wakker en is het ochtend en de baby weg. al vier gezonde kinderen heb? Ondankbaar naar mijn kinderen, die zo heerlijk wonderbaarlijk zijn! knijpt mijn strot dicht en ik schrijf niet meer.

Ze had niet gezongen in haar slaap, ze was klaarwakker! Ik kwam haar kamer binnen en zag haar gezicht in het koude licht van haar telefoon. Ze verwijderde haar oortjes en keek me gegeneerd aan.  “Sorry…” zei ik. “Ik wilde je niet storen…. Zomaar weer weg gaan, wilde ik dus niet en daarom kroop ik toch maar even naast haar. Soms vindt hij dat ik teveel voor de kinderen klaar sta.

Jungle “Ik kom me even melden, want ik heb een uur gemist…” “Welk vak heb je gemist?” “Wat?” “Wiskunde, maar Van Kempen weet er van, alleen ik moest van Meeuwese even hier…” “Niet zo brutaal! Het is MENEER van Kempen en MEVROUW Meeuwese, dat is nogal onbeleefd om het zo te zeggen!” “Oh… eh… nou, van mevrouw Meeuwese moest ik dus…” Bovenstaand brutaal kind is mijn dochter. De omgang met volwassenen is zo simpel als ze klein zijn.

Je bent zo kloppend, de natuur is zo kloppend, waarom kan het niet altijd zo zijn, waarom kan de héle “Iedere keer als ik hier ben, val ik bijna flauw,” zei ze en ze keek me vragend aan.  Wie met aandacht kijkt, ziet meer, zeggen ze. Maar eigenlijk klopt dat niet. En dan kan ik het loslaten… Oók dat kind, of misschien juist dat kind, dat zó verweven lijkt te zijn, Nog één keer keek ik achterom, naar het lichte zand, de horizon die over leek te gaan in de hei en de