"Drie jaar zat hij achter zijn game computer en drie jaar vroeg ik me af of de havo wel bij hem paste. Het minimale deed hij en ik voorzag problemen in de derde. De problemen komen altíjd in de derde, maar hij luisterde niet.
Zo zinloos zijn de woorden van ervaring, als het de ervaring van een ander is.
Hij wil het op zíjn manier."
“All by myself…. Don't wanna be… Aááállll byyyyyy myyyyysélf.”
Ik schoot overeind. Was mijn dochter zachtjes aan het zingen? Zo verdrietig? Om één uur ’s nachts? Zong ze terwijl ze sliep? Was ze aan het slaapzingen?
Op een andere nacht zou het me zijn ontgaan, want onze slaapkamer grenst niet aan de hare. Maar ik voelde me niet helemaal lekker en was naar de logeerkamer verhuist. Dat wist mijn dochter niet, dus ze had zich onbespied en ongehoord gevoeld.
